داوود غفارزادگان  

خاک بر سر سالی که اولش برادرم مرد آخرش پدر معنوی ام. میخوام سر به تنش نباشه گوسفند. تو هر دواَم مسافرت بودم به عون الهی و از شرّ دفن و ختم و نمایش به دور. تو تنهایی خودم واسه خودم قطره اشکی چکاندم که هر چه سن بالاتر میره آدمی هی تنها و تنهاتر میشه تا تاریک تنهایی گور کی دریابدش...